Ao contrario do individualismo e a competencia imperantes no capitalismo, a Economía Solidaria entende a cooperación como unha proposta de autoorganización baseada no apoio mutuo e a solidariedade, dirixida á satisfacción de necesidades e ao logro do ben común. Para logralo, tece redes de cooperación que impulsen unha axenda colectiva transformadora e se convertan en espazos que promovan a democracia directa e a ética da participación, a horizontalidade e o respecto da autonomía, o apoderamento de quen participa e a redistribución do poder.

Desde esta perspectiva, os procesos de cooperación favorecen a corresponsabilidade, o traballo colaborativo, a deliberación colectiva, os saberes compartidos e a aprendizaxe mutua. Valores e prácticas necesarias para a construción de organizacións e iniciativas alternativas, así como para o desenvolvemento dun modelo socioeconómico solidario, igualitario e diverso.

A Economía Solidaria promove unha cultura de cooperación e interdependencia entre organizacións para superar o modelo de competencia que illa persoas e comunidades. Herdeira do legado histórico do mutualismo e o cooperativismo, compartido con outros movementos sociais críticos e con outras economías transformadoras, a cooperación promove o desenvolvemento de estratexias colectivas e plurais baseadas en compartir coñecementos, traballar en rede e pór en común esforzos e recursos. Todo isto facilita o enriquecemento mutuo e a expansión de formas de intervención e xestión máis democráticas, solidarias, equitativas e sustentables.

A cultura cooperativa permite ás organizacións compartir visión e valores. A súa dimensión educativa, ademais, favorece un coñecemento máis axustado da diversidade do territorio e da vida comunitaria. En último termo, a Economía Solidaria promove a cooperación como elemento central para a construción de relacións económicas colaborativas, democráticas e transparentes.